Όλες οι ανθρωποκτονίες γυναικών δεν είναι γυναικοκτονίες. Για να χαρακτηριστεί μια ανθρωποκτονία «γυναικοκτονία» αυτή θα πρέπει να στρέφεται ευθέως κατά γυναικών για λόγους που συνδέονται με την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά του φύλου τους, δηλ. να είναι έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Συνήθως πρόκειται για την κορύφωση πολλών και συστηματικών, μικρών ή μεγάλων, πράξεων έμφυλης βίας σε ενδοοικογενειακό κυρίως περιβάλλον, αλλά όχι απαραίτητα. Μαζί με τη γυναικοκτονία η μελέτη εστιάζει και σε άλλες επίκαιρες μορφές βίας κατά των
γυναικών, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τη γυναικοκτονία, γιατί ενδέχεται να αποτελούν στάδια πριν από την τέλεσή της, όπως το βιασμό με χορήγηση νέων ναρκωτικών ουσιών (χάπι βιασμού), την παρενόχληση με επίμονη καταδίωξη και παρακολούθηση (stalking) και τη μη συναινετική πορνογραφία ενηλίκων, συγκεκριμένα την εκδικητική πορνογραφία (revenge porn), περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά του κάθε εγκλήματος και του δράστη και εντοπίζοντας τα κενά και τις παραβλέψεις του νομοθέτη.